Alojzy (Alex) EHRLICH

1914 - 1992 | Naissance: | Arrestation: | Résidence:

Alojzy EHRLICH

(Source of the photo: French Table Tennis Federation. Our thanks.)
Translated from the biography established by the AFMD (Friends of the Foundation for the Memory of Deportation from the Allier Department):
Alojzy (Alex) Ehrlich was born on January 1, 1914 in Komańcza, Poland in the Carpathian Triangle.  He was the only son of Izraël Ehrlich, of Jewish ancestry, and Blima née BRAND, who was Catholic. He was both circumcised and baptized. His family then settled in Lvov, where he discovered table tennis, which he would love throughout his life.
In 1933 his father sent him off to university at the Catholic Faculty of Lille.
An international league tennis table player, he was three times world singles vice-champion in 1936, 1937, and 1939.
In 1940 he joined the 3rd artillery division of the Polish army in France.
He was assigned to the 861st Group of Foreign Workers (GTE) in  Bourbon-l’Archambault (Allier department) as a lumberjack.
Around 8:00 p.m. on June 18, 1944 the Militia arrived in Bourbon-l’Archambault and arrested the Quillier family, as well as Louis PEROZ and the policeman Jean DURAND, and took them to the Hôtel des Sources to be interrogated. Alex EHRLICH was there having a drink with Pierre WILDENSTEIN. The only crime of which these two men were guilty was being Jewish, and so they, too, were arrested.
The Militia called in the Germans, who transferred these five men to the Mal-Coiffée German military prison in Moulins (Allier department).
They suffered dissimilar fates: Jean DURAND, Louis PEROZ, and Emile QUILLIER, arrested as a measure of repression, were sent to the concentration camp at Buchenwald. Alex EHRLICH and Pierre WILDENSTEIN, arrested as a measure of persecution, were sent to Drancy, and then to the extermination camp at Auschwitz.
On July 15, Alex was transferred to Drancy and attributed the I.D. n° 25138.
(Source of the document below: Contemporary Jewish Documentation Center)
 
On July 31, 1944 he was deported from Drancy to Auschwitz in convoy n° 77.
 
In  Le Mémorial de la Déportation des Juifs de France, Serge Klarsfeld writes about convoy n° 77: “The number of deportees was 1300. This convoy 77 (…) hauled toward the Auschwitz gas chambers more than 300 children under the age of 18. (…) 291 men were selected with I.D. numbers B 3673 to B 3963; the same for 283 women (A 16457 to A 16739). In 1945 there were 209 survivors, of whom 141 were women”.
He was selected for work duty with the I.D. n° B-3742.
As the Soviet troops advanced he was evacuated from Auschwitz, arriving at Dachau on January 28, 1945.
(Source: Memorial Annual of the French at Dachau)
There he was given I.D. n° 139264 and was liberated on April 29, 1945. He was admitted to the American Hospital on May 18, 1945 and repatriated on June 3, 1945 via Annemasse (Haute-Savoie department). He returned to Bourbon-l’Archambault in very bad physical shape. He spent two weeks in the Moulins Hospital, then went to Paris around the 14th of July, 1945 to the Hôtel Lutétia, the reception and supervision center for deportees.
(Source for the documents below: Copyright AFMD 75)
He remained in France and continued to practice the sport to which he remained devoted all his life. He became a table tennis coach.
He married Lieselotte Inge, née KÜHL.
Until his death he ran a shop of table tennis accessories in the Paris area.
He died on December 7, 1992 of  “a long illness” in the Saint-Denis Hospital (Seine-St-Denis department) in the Paris suburbs.
(Source of the document below: French Table Tennis Federation)
We leave the conclusion to Dean DEVYS, the author of an excellent biography of Alex EHRLICH in 2 parts in the FTT magazine issues of February 2011 and April 2011:
“Had he had the luck to be born Hungarian or English, had there not been the tragic hiatus of the Second World War, he would certainly have been world champion, probably more than once. If he had chosen to be naturalized right after the Liberation – and he fulfilled all the conditions at that time — it is a good bet that his name would today figure among the ranks of our French champions. But we cannot rewrite History…”.
Our special appreciation to the Fédération Française de Tennis de Table for its assistance.
Sources:
– Archives of the Auschwitz Museum Internet site
– Contemporary Jewish Documentation Center
– Devys, Jean :  biography of Alex EHRLICH in two parts, in the magazine of the FTT of February 2011 and April 2011, provided by Fédération Française de Tennis de Table
– Section of the Archives of the Victims of Contemporary Conflicts
– Public Records Office of Saint-Denis (Seine-Saint-Denis department)
– Fallut, Robert: Faits divers 1939-1945 dans le canton de Bourbon-l’Archambault Imprimerie Guériaud 2003
– Klarsfeld, Serge  Memorial of the Jews Deported from France : 1942-1944 1978

– Memorial directory of the French at Dachau
Amicale des Anciens de Dachau 1987[:pl]

Extrait de la biographie réalisée par l’AFMD (Amis de la Fondation pour la Mémoire de la Déportation de l’Allier):

EHRLICH Alojzy

Urodził się 1 stycznia 1914 r. w Komańczy (Karpaty). Jest jedynym synem Izraela, Żyda z pochodzenia, i Blimy, z domu BRAND, która jest katoliczką. Alojzy jest i obrzezany, i ochrzczony. Następnie jego rodzina przeprowadza się do Lwowa, gdzie syn odkrył tenis stołowy, który stanie się jego życiową pasją.
W 1933 r. ojciec wysyła Alojzy’ego na studia uniwersyteckie na Wydziale Katolickim w Lille, na północy Francji. Będąc uznanym graczem ping ponga na skalę narodową, zostanie trzy razy wicemistrzem świata w zawodach indywidualnych w 1936, 1937 i 1939 r.
W 1940 r. dołącza do 3. dywizji pancernej polskiej armii we Francji.
Został włączony do 861. Groupe de Travailleurs Etrangers (Grupy Pracowników Zagranicznych) z Bourbon-l’Archambault (w środkowej Francji) w charakterze drwala.
18 czerwca 1944 r. około godziny 20 do Bourbon-l’Archambault przyjeżdża policja i aresztuje rodzinę QUILLIER oraz żandarma Jeana DURAND i Louisa PEROZ, których zabiera do hotelu Hôtel des Sources, aby ich przesłuchać. Alex ERLICH znajduje się na miejscu wraz z Pierre’em WILDENSTEIN, z którym jest w trakcie spożywania posiłku. Oni też są zatrzymani, a jedyną ich zbrodnią jest żydowska tożsamość.
Policja wzywa Niemców, którzy przenoszą pięciu więźniów do Mal-Coiffée, niemieckiego więzienia wojskowego w Moulins (20 km od Bourbon-l’Archambault).
W tym miejscu losy ich rozłączają się.. Jean DURAND, Louis PEROZ i Emile QUILLIER, zatrzymani w celach represyjnych, zostaną posłani do obozu koncentracyjnego Buchenwald. Alex EHRLICH i Pierre WILDENSTEIN, zatrzymani w celach prześladowczych, są wysłani do Drancy, następnie do obozu zagłady Auschwitz – Birkenau.
15 lipca Alojzy zostaje przetransportowany do Drancy, gdzie dostaje swój numer identyfikacyjny 25138.
Tam trafia po selekcji do pracy z numerem identyfikacyjnym B-3742. Wobec postępu oddziałów radzieckich zostaje ewakuowany z Auschwitz i przyjeżdża do Dachau 28 stycznia 1945.
Dostaje tam numer identyfikacyjny 139264, a zostaje wypuszczony 29 kwietnia 1945. Przyjmuje go szpital amerykański 18 maja ; do ojczyzny dociera 3 czerwca do Annemasse (pod Genewą). Wraca do Bourbon-l’Archambault w bardzo złej kondycji fizycznej. Spędza dwa tygodnie w szpitalu, który w tamtym czasie pełni funkcję centrum opieki i nadzoru nad deportowanymi.
Zostaje we Francji i uprawia dalej swoją życiową pasję jaką jest tenis stołowy. Zostaje trenerem.
Żeni się z Lieselotte Inge, z domu KÜHL.
Prowadzi aż do śmierci sklep z artykułami sportowymi i pingpongowymi w regionie paryskim.
Zmarł 7 grudnia 1992 r. w wyniku “przewlekłej choroby” w Szpitalu Saint-Denis (dzielnica paryska).
Oddajmy głos Jeanowi DEVYS, autorowi świetnej biografii Alexa EHRLICH, opublikowanej w dwóch częściach w czasopiśmie FFT z lutego i kwietnia 2011 r: “Gdyby miał szczęście urodzić się Węgrem lub Anglikiem, gdyby nie nastąpiła tragiczna cezura Drugiej Wojny Światowej, byłby na pewno mistrzem świata, prawdopodobnie kilkakrotnie. Gdyby zgodził się na naturalizację od razu po Wyzwoleniu – spełniał wtedy wszystkie jej kryteria – można by być pewnym, że jego nazwisko do dzisiaj należałoby do największych z mistrzów Francji. Jednak niemożliwe jest napisanie Historii na nowo.”
Szczególne podziękowania za pomoc Fédération Française de Tennis de Table (Federacji Francuskiej Tenisa Stołowego).
Źródło dokumentu: Centre de Documentation Juive Contemporaine (Centrum Współczesnej Dokumentacji Żydowskiej). W Le Mémorial de la Déportation des Juifs de France (Memoriał Deportacji Żydów Francji),
Serge Klarsfeld pisze na temat transportu 77: “Liczba deportowanych wynosiła 1300. Ten transport (…) zabiera za sobą do gazu w Auschwitz ponad 300 nieletnich poniżej 18 lat. (…) 291 mężczyzn zostało wyselekcjonowanych z numerami identyfikacyjnymi B 3673 do B 3863; tak jak dla 283 kobiet (A 16457 do A 16739). W 1945 przy życiu pozostało 209 więźniów, w tym 141 kobiet”.
Tłumaczył – Galkowski Philippe
(Liceum Francuskie w Warszawie)

Reproduction of text and images

Any reproduction of a biography, even in part, must be approved in advance and in writing by the Convoy 77 association. To request permission, please fill in the form here: Form
If you wish to use any image from the French Defense Historical Service (SHD), please go to their online request page “Request a duplication”.

3 Comments
  1. jacek 5 years ago

    Poznałem pana Erlicha w Warszawie w 1969r przebywał na zaproszenie p.Józefa Prutkowskiego przyjaciela z lwowskiej HASMONEI.bYŁ TO PRZESYMPATYCZNY człowiek.
    J’ai rencontré M. Erlich à Varsovie en 1969. Il était venu à l’invitation de M. Józef Prutkowski, un ami de HASMONEI à Lviv. C’ÉTAIT UN HOMME TRES SYMPATHIQUE.

  2. Roger lagerfeldt 3 years ago

    remarkeble man. unfortunaly i only met him when i was only young and Did not realized his history

  3. pluk 2 years ago

    Thanks you for this.
    Is it known if he had any children?

Leave a reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

hébergement Umazuma - OVH

Log in with your credentials

Forgot your details?